monoblog

مالکیت فکری شامل موارد ذیل می باشد:

الف-مالکیت صنعتیIndustrial Property
که مشتمل است بر:
1-علائم تجاری Trade Marks  و حقوق غیر مادی ناشی از علائم
2-اختراعات Inventions و حقوق غیر مادی ناشی از خلاقیت و نوآوری
ب)مالکیت ادبی و هنری Copyright
کلمات Intellectual Property   که به فارسی "مالکیت معنوی" ترجمه شده،صحیح به نظر نمی رسد، اخذ کارت بازرگانی زیرا در زبان فارسی کلمه "معنوی" در معنای سیر در عالم عرفان،معنویات و باطن می باشد و مفاهیم واقعی علائم و اختراعات یا کپی رایت در حقوق خارجی را برای فارسی زبان مبهم و نارسا می سازد،اما اگر گفته شود "مالکیت فکری"،این مفهوم را در ذهن متبادر می کند که شخص،مالک دستاورد و ثمره فکر خود می باشد و حق بهره برداری از آن را نیز دارد و در حقیقت فکر خلاق انسان است که پس از خلق اثر مالک آن می شود.
در کشورهای عربی هم کلمه مالکیت فکری مورد استفاده گرفته است.المنظمه العالمیه للملکیه الفکریه
WIPO
حمایت از مالکیت صنعتی شامل علایم و اختراعات است و در بازرگانی داخلی و بین المللی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و به همین دلیل معاهده های چند جانبه بسیاری بین دولت ها منعقد گردیده است که از آن جمله می توان کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی و سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO) و پیمان همکاری ثبت اختراع را نام برد.
1-سابقه تاریخی WIPO
کنوانسیون پاریس در سال 1883 در پاریس به تصویب رسید و در دسامبر 1900 در بروکسل،1911 در واشنگتن،1925 در لاهه،1934 در لندن،1958 در لیسبون،1976 در استکهلم و بالاخره در دوم اکتبر 1996 در همان شهر مورد تجدید نظر قرار گرفت.
کنوانسیون برن برای حمایت از مالکیت ادبی و هنری در سال 1886 در شهر برن پایتخت سوئیس به تصویب رسید.هر یک از دو کنوانسیون برای خود اتحادیه جداگانه ای تشکیل دادند.در سال 1893 برای اجرای معاهده های مزبور دفتری به نام دفتر بین المللی متحد در برن تاسیس شد.این دفتر در سال 1960 به ژنو منتقل شد و مدیریت و نظارت آن تا سال 1967 به عهده دولت سوئیس بود.از سال 1967،WIPO  به موجب اساسنامه خود تاسیس گردید و به این ترتیب اتحادیه های مزبور از آن به بعد به وسیله WIPO  اداره گردید.از سال 1974 WIPO یکی از آژانس های تخصصی سازمان ملل متحد محسوب گردید و مسئول انجام امور راجع به موافقت نامه ها و معاهداتی است که به عهده او گذاشته است.تاکنون 183 کشور به عضویت WIPO  درآمده اند و زبان های رسمی سازمان و انتشارات آن به فارسی و انگلیسی می باشد.
ایران در سال 1337 به کنوانسیون پاریس پیوست و در سال 1376 هم به اصلاحی آن ملحق شد اما هنوز ایران به کنوانسیون برن ملحق نشده است.
2-اهداف و وظایف
-اهداف
به موجب ماده 3 کنوانسیون WIPO  اهداف سازمان عبارتند از:
1-بالا بردن یا ارتقاء حمایت از مالکیت فکری در سراسر جهان از طریق همکاری و هماهنگی با کشورهای عضو WIPO (ایران عضو 176 است).
2-تامین همکاری های اداری میان اتحادیه های پاریس و برن و سایر اتحادیه های مرتبط با آن ها.
-وظایف
به موجب ماده 4 کنوانسیون وظایف WIPO  عبارتند از:
-توسعه معیارها برای تسهیل حمایت موثر از مالکیت فکری در سراسر جهان و هماهنگی قوانین ملی و ارائه خدمات مستقیم به متقاضیان یا صاحبان مالکیت صنعتی از قبیل دریافت فرم های درخواست بین المللی و انجام مراحل ثبت یا تودیع نمونه صنعتی می باشد.البته هزینه ها ادر این امور از متقاضیان دریافت می گردد که قسمت اعظم بودجه WIPO  را تشکیل می دهد.
-قبول یا شرکت کردن در مدیریت هر گونه توافق بین المللی که به منظور بالا بردن حمایت از مالکیت فکری باشد،
-تشویق به انعقاد قراردادهای بین المللی مربوط به ارتقای حمایت از مالکیت فکری؛
-پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواستار کمک های حقوقی یا فنی در زمینه مالکیت فکری می باشند؛
-تسهیل خدمات حمایت بین المللی از مالکیت فکری و انتشار اطلاعات مربوط به آن ها.
3-سازمان و تشکیلات
سازمان جهانی مالکیت فکری چهار ارگان مختلف به شرح ذیل دارد:
-مجمع عمومی General Assembly))
-کنفرانس(Conference )
-کمیته هماهنگی(Coordination Committee )
-دفتر بین الملل     International Bureau (Secretariat)                     
*مجمع عمومی(ماده 6 کنوانسیون)General Assembly                          
این مجمع شامل کشورهایی است که به عضویت WIPO در آمده اند.هر کشوری می تواند نماینده ای از طرف خود که ممکن است توسط مشاوران یا کارشناسان یاری شوند،معرفی نماید.هر نماینده به وسیله دولت مربوطه تامین می گردد.
وظایف مجمع عمومی عبارتند از:
-نصب مدیر عامل سازمان بر اساس معرفی کمیته هماهنگی؛
-بررسی و تصویب گزارشات مدیر عامل راجع به سازمان WIPO  و ارائه راهنمایی های لازم؛
-تصویب بودجه دو ساله سازمان و اتحادیه های پاریس و برن و اتحادیه های زیر مجموعه آن ها؛
-بررسی و تایید گزارشات و فعالیت های کمیته هماهنگی؛
-تصویب پیشنهادهای مدیر عامل در مورد توافق های بین المللی؛
-تعیین زبان رسمی مربوط به امور کاری دبیرخانه با توجه به عملکرد سازمان بین المللی؛
-تعیین کشورهای غیر عضو WIPO  برای حضور نماینده آن ها به عنوان عضو ناظر؛
*کنوانسیون:  (ماده 7 کنوانسیون) 
کنفرانس مشتمل بر اعضای کشورهای عضو WIPO  بوده و وظایف زیر را به عهده دارد:
-تشکیل مجمعی جهت تبادل نظر نسبت به مسائل مربوط به مالکیت فکری و ارائه پیشنهادهایی با در نظر گرفتن صلاحیت و حاکمیت ملی اتحادیه ها؛
-تنظیم برنامه دو ساله کمک های حقوقی و فنی به کشورهای در حال توسعه؛
-انجام اصلاحیه های پیشنهادی راجع به کنوانسیون WIPO و تعیین ناظر جلسات از میان کشورها و سازمان ها؛
*کمیته هماهنگی:( ماده 8 کنوانسیون)
این کمیته از اعضای کمیته اجرایی،اتحادیه پاریس یا اتحادیه برن یا هر دو تشکیل می گردد و وظایف ذیل را به عهده دارد:
-ارائه پیشنهاد های لازم در مورد اتحادیه های مزبور(پاریس،برن زیر مجموعه آن ها)در خصوص مسائل مورد علاقه مشترک آن ها و تعیین بودجه و هزینه های مربوط به آن؛
-تهیه پیش نویس دستور کار مجمع عمومی و کنفرانس برنامه و بودجه.
*دفتر بین المللی: (دبیرخانه):( ماده 9 کنوانسیون)
اعضای این دفتر در حال حاضر از 54 کشور مختلف بوده که با توجه به سیستم سازمان ملل متحد انتخاب می شوند.دفتر بین المللی توسط مدیر عامل با همکاری دو یا چند معاون اداره می شود.
مدیر عامل برای یک دوره حداقل 6 ساله انتخاب می شود و انتخاب مجدد او بلامانع می باشد.مدیر عامل بالاترین مقام اداری WIPO  بوده و وظایف ذیل را انجام می دهد.
-تقدیم گزارش دو ساله فعالیت سازمان WIPO  به مجمع عمومی و پیشنهاد راهنمایی های لازم در امور داخلی و خارجی مربوط به سازمان؛
-ارائه طرح های مربوط به برنامه و بودجه؛
-تهیه گزارش لازم به دولت هر کشور عضو؛
-شرکت در جلسات مجمع عمومی و کمیته هماهنگی یا گروه کاری دیگر بدون داشتن حق رای
نتیجه آنکه،الحاق ایران به کنوانسیون تاسیس سازمان جهانی مالکیت فکری که خوشبختانه پس از تصویب،اسناد آن در آذر ماه در ژنو به امین اسناد سازمان تقدیم گردید،نه تنها هیچ گونه هزینه ای برای کشور ما ایجاد ننموده است،بلکه امکانات وسیعی برای صاحبان علائم صنعتی و اختراعات ایجاد کرده است.زیرا بازرگان یا مخترع ایرانی می تواند علامت یا اختراع خود را با تقدیم اظهارنامه ای از طریق WIPO  در سطح بین المللی به ثبت رسانیده و از امتیازات قانونی آن بهره مند گردد.

بازرس کیست؟
بازرس نماینده قانونی صاحبان سرمایه شرکت است که توسط مجمع عمومی صاحبان سهام به منظور نظارت بر عملکرد مدیران تعیین می شود.هر شرکت سهامی می تواند یک یا چند بازرس داشته باشد که تعداد آن را اساسنامه تعیین می کند.بازرس باید شخص حقیقی باشد.

بازرس موظف است با توجه به اساسنامه شرکت و مصوبات مجمع عمومی بطور مستمر بر اعمال و تصمیمات مدیران نظارت و نقطه نظرات خویش را در قالب گزارش مکتوب سالیانه تهیه و به مجمع عمومی ارائه نماید. ثبت شرکت بر این اساس بازرس اختیار دسترسی به تمامی اسناد،مدارک،دفاتر و رسیدگی به حساب های شرکت را دارد.وی همچنین وظیفه دارد از صحت و سقم گزارش و اطلاعاتی که هیات مدیره در اختیار مجمع عمومی قرار می دهد اطمینان حاصل نماید و در صورت بروز هرگونه مغایرت،اطلاعات صحیح را کسب و به مجمع گزارش کند.
انتخاب و عزل بازرسان
انتخاب بازرسان در صلاحیت مجمع عمومی عادی است.انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت سهامی عام در مجمع عمومی موسسین و انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت سهامی خاص به وسیله سهامداران با تنظیم صورتجلسه و امضای آن انجام می شود.انتخاب بازرسان با اکثریت نسبی به عمل می آید.
به موجب ماده ی 146 اصلاحیه ی قانون تجارت،مجمع عمومی عادی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفا یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند.در خصوص انتخاب بازرس علی البدل، بازرس علی البدل معمولاَ با امضای صورت جلسه ی مجمع ،قبولی خود را اعلام ولی به دلیل حضور پررنگ بازرس اصلی ،نقش و حضور وی در شرکت ها و مجامع کم رنگ است.
مجمع عمومی عادی در هر زمانی می تواند بازرس یا بازرسان و حتی اولین آن ها را که به شرح فوق انتخاب شده اند،عزل کند؛به شرط آنکه جانشین آن ها را انتخاب نماید.
انتخاب بازرس برای شرکت های سهامی عام باید از فهرست بازرسان مجاز که از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی منتشر می شود صورت پذیرد.بازرسان مجاز توسط کمیسیونی متشکل از نماینده وزیر اقتصاد(بعنوان رئیس) و نمایندگان وزرای دادگستری و امور اقتصادی و دو نفر از طرف اتاق بازرگانی و صنایع معادن ایران تعیین می شوند.
بنا به تجویز ماده ی 106 قانون تجارت،انتخاب مدیران بازرس یا بازرسان باید طی صورتجلسه ای به مرجع ثبت شرکت ها اعلام گردد.
در این ماده آمده است که:
در مواردیکه تصمیمات مجمع عمومی یکی از امور ذیل باشد یک نسخه از صورت جلسه مجمع باید جهت ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال گردد.
1-انتخاب مدیران بازرس یا بازرسان
2-کاهش یا افزایش سرمایه
3-تغییرات اساسنامه
4-تصویب ترازنامه
5-انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن
بازرسان مجاز باید دارای شرایط ذیل باشد:
1-حسن شهرت و عدم محکومیت کیفری موثر
2-حداقل مدرک تحصیلی لیسانس در یکی از رشته های متناسب با وظایف محوله
3-داشتن حداقل 5 سال سابقه کار مفید
4-عدم اشتغال به نمایندگی در مجلس شورای اسلامی
افراد ممنوع الانتخاب به سمت بازرس
طبق ماده 147 اشخاص ذیل نمی توانند به سمت بازرسی شرکت سهامی انتخاب شوند:
1-اشخاص مذکور در ماده ی 111 قانون تجارت(محجورین،ورشکستگان و محرومین از حقوق اجتماعی)
2-مدیران و مدیر عامل شرکت
3-اقرباء سببی یا نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم
4-هر شخصی که خود یا همسر از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد.
وظایف بازرسان:                        
1-نظارت کلی به عملیات مدیران شرکت در ظرف سال
2-رسیدگی به ترازنامه شرکت
3-دعوت مجامع عمومی در موارد فوری
بازرسان حساب را که اغلب بازرس قانونی نیز می نامند،نباید با حسابداران قسم خورده اشتنباه نمود.زیرا ممکن است شرکت ها برای رسیدگی به حساب های خود به موسسات حسابداری قسم خورده مراجعه نمایند و از آن ها تقاضا نمایند در پایان سال حساب های آن ها را مورد رسیدگی قرار دهند.این حسابرسی برای جلب اطمینان مردم بوده و البته مورد قبول مراجع مالیاتی است.حسابداران قسم خورده از طرف هیات مدیره شرکت تعیین می شوند و هیات مدیره حق دارد در هر موقع آن ها را عوض کند.
مسئولیت بازرسان:
بازرسان با توجه به وظایف و اختیارات مربوطه،مسئولیت قانونی نیز دارند.بر این اساس چنانچه انجام وظایف خود را بخوبی انجام ندهند مسئولیت مدنی ناشی از قصور خدمت متوجه آن ها خواهد بود.
_بازرس یا بازرسان در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلفاتی که در انجام وظایف خود مرتکب می شوند طبق قواعد عمومی مربوط به مسئولیت مدنی مسئول جبران خسارت وارده خواهند بود.(ماده 154 قانون تجارت)
قابل توجه است،چنانچه تخلف در انجام وظایف بازرس عمدی و یا در اثر تبانی با مدیر یا مدیران خاطی صورت پذیرد علاوه بر مسئولیت مدنی،مسئولیت کیفری نیز متوجه وی خواهد بود.
_تعیین حق الزحمه بازرس با مجمع عمومی عادی است.(ماده 155)
_بازرس نمی تواند در معاملاتی که با شرکت یا به حساب شرکت انجام می گیرد به طور مستقیم یا غیر مستقیم ذینفع شود.

تعریف شرکت با مسوولیت محدود:

قانون تجارت،شرکت با مسوولیت محدود  را چنین تعریف می کند:
"شرکت با مسوولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، ثبت شرکت فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت،مسوول قروض و تعهدات شرکت است.بدین ترتیب برای تشکیل شرکت با مسوولیت محدود،وجود حداقل دو نفر ضروری است.شرکت باید برای انجام امور تجارتی تشکیل گردد.منظور از امور تجارتی،همان معاملات تجارتی است که در ماده 2 قانون تجارت بیان شده است.بنابراین شرکت با مسوولیت محدود نمی تواند برای انجام معاملات مربوط به اموال غیرمنقول مثل خرید و فروش آپارتمان تشکیل شود.زیرا"معاملات غیرمنقول به هیچ وجه تجاری محسوب نمی شوند".
اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود:
شرکت با مسئولیت محدود علاوه بر شرکت نامه،باید دارای اساسنامه نیز باشد.در مورد اساسنامه نیز مانند شرکت نامه،بیان صریحی در قانون تجارت مشاهده نمی شود.ولی لزوم وجود آن از مواد مختلف از جمله ماده 105 قانون تجارت،مستفاد می گردد.اساسنامه حاوی مقررات و طریقه عمل و سرمایه و موضوع و مدت شرکت بوده و مبین مقررات راجع به مجامع عمومی و اختیارات و وظایف مدیران،اکثریت لازم برای تصمیم گیری شرکاء و میزان حق رای و بهره وری آن ها از سود شرکت و غیره می باشد و در واقع قراردادی است که چگونگی اداره شرکت در آن مشخص شده و روابط بین شرکاء و مدیران و شرکاء تابع آن می باشد.
می توان در اساسنامه قید کرد که سرمایه اولیه شرکت به وسیله پرداخت مبالغی به اقساط بعدی از طرف شرکاء با قبول شریک جدید افزایش یافته یا به واسطه برداشت از سرمایه تقلیل یابد.در این صورت لازم است که در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه اولیه را تقلیل داد،صراحتاَ معین شود.کمتر از یک دهم سرمایه اولیه شرکت را حداقل قرار دادن ممنوع است.
حاکمیت اساسنامه
در شرکت با مسئولیت محدود؛قانون به حاکمیت اساسنامه ی شرکت،تمایل بیشتری نشان داده و اراده شرکا را در تعیین مقررات مربوط به برخی از امور شرکت،به شرح ذیل مختار و حاکم کرده است:
1-هرگونه محدودیت راجع به اختیارات مدیران شرکت،اگر در اساسنامه صراحتاَ بیان شود،در مقابل اشخاص ثالث نیز ملاک و معتبر است.
2-اساسنامه می تواند اکثریتی را که قانون برای تصمیم گیری شرکا راجع به امور شرکت معین کرده است،ملاک قرار نداده و ترتیب دیگری را برای تصمیم گیری شرکا مقرر دارد.
3-به موجب قانون،هر یک از شرکا به نسبت سهم الشرکه خود دارای حق رای می باشد.ولی اساسنامه می تواند ترتیب دیگری را در این خصوص پیش بینی کند.
4-طبق قانون،تقسیم سود بین شرکا به نسبت سهم الشرکه آن ها صورت می گیرد.لیکن اساسنامه می تواند در مورد تقسیم سود،دارای مقررات خاصی باشد.
5-قانون،برای تغییر برخی مطالب اساسنامه اکثریتی را تعیین کرده ولی متذکر شده است که اساسنامه می تواند در این خصوص اکثریت دیگری تعیین نماید.
6-قانون،فوت شریک را موجب انحلال شرکت قرار نمی دهد،ولی مقرر می دارد که اساسنامه می تواند فوت هر یک از شرکاء را،از موارد انحلال شرکت با مسئولیت محدود پیش بینی کند.
اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود:
ماده 1:نام و نوع شرکت:شرکت..................با مسئولیت محدود
ماده 2:موضوع شرکت...................
ماده 3:مرکز اصلی شرکت..............
ماده 4:سرمایه شرکت...................
ماده 5:مدت شرکت:از تاریخ ثبت به مدت نامحدود
ماده 6:تابعیت شرکت:تابعیت شرکت ایرانی است.
ماده 7:هیچیک از شرکا حق انتقال سهم الشرکه خود را به غیر ندارد مگر با رضایت و کسب موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه شرکت که دارای اکثریت عددی نیز باشند.
تبصره:انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی.
ماده 8:مجمع عمومی عادی شرکت در ظرف مدت چهار ماه اول هر سال پس از انقضای سال مالی شرکت تشکیل می گردد،ولی ممکن است بنا به دعوت هر یک از اعضای هیات مدیره یا شرکاء مجمع عمومی عادی به صورت فوق العاده تشکیل گردد.
ماده 9:دعوت برای تشکیل مجامع عمومی،توسط هر یک از اعضای هیات مدیره یا مدیر عامل و یا شرکاء به وسیله دعوت نامه کتبی با درج آگهی در یکی از جراید کثیرالانتشار به عمل خواهد آمد.
تبصره:فاصله بین دعوت تا تشکیل مجمع،حداقل ده روز و حداکثر جهل روز است.
ماده 10:در صورتی که کلیه شرکاء در هر یک از جلسات مجامع عمومی حضور یابند رعایت ماده 9 اساسنامه ضرورت ندارد.
ماده 11:وظایف مجمع عمومی عادی یا عادی به طور فوق العاده بشرح ذیل است:
الف)تعیین خط مشی آینده شرکت و تصویب آن
ب)انتخاب هیات مدیره و در صورت لزوم بازرس
ج)استماع گزارش هیات مدیره در امور مالی و ترازنامه سالیانه شرکت و تصویب آن
د)تصویب پیشنهاد سود قابل تقسیم از طرف هیات مدیره
ماده 12:وظایف مجمع عمومی فوق العاده به شرح ذیل است:
الف)تغییر اساسنامه یا الصاق یا حذف یک یا چند مواد اساسنامه
ب)تنظیم اساسنامه جدید یا تبدیل نوع شرکت
ج)افزایش یا تقلیل سرمایه شرکت
د)اتخاذ تصمیم در خصوص ورود شریک یا شرکای جدید به شرکت
ماده 13:تصمیمات شرکاء در مجمع عمومی فوق العاده با موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه که اکثریت عددی دارند و در مجمع عمومی عادی طبق دستور ماده 106 قانون تجارت معتبر و لازم الاجرا است.
ماده 14:هیات مدیره شرکت مرکب از.......................نفر خواهد بود که در مجمع عمومی عادی از بین شرکاء و یا از خارج انتخاب می شوند.
ماده 15:هیات مدیره از بین خود یک نفر را به سمت رئیس هیات مدیره و یک نفر را به سمت مدیر عامل انتخاب و همچنین می تواند برای اعضای خود سمت های دیگر تعیین کند.
ماده 16:آقای/خانم................نماینده قانونی و تام الاختیار شرکت بوده و می تواند در کلیه امور مداخله و اقدام کند علی الخصوص در موارد مشروحه ذیل:
امور اداری از هر قبیل –انجام کلیه تشریفات قانونی-حفظ و تنظیم فهرست دارایی شرکت و تنظیم بودجه و تعیین پرداخت حقوق و انجام هزینه ها،اجرای تصمیمات مجامع عمومی،انتخاب و انتصاب و استخدام متخصصین و کارمندان و کارگران و...(بر حسب مورد اعضا می توانند سایر وظایف و اختیارات خود را به نماینده تفویض کند لذا اختیارات فوق جنبه محدودیت ندارد و هیات مدیره جهت پیشرفت امورات شرکت می توانند اتخاذ تصمیم کنند).
ماده 17:جلسات هیات مدیره با حضور اکثریت اعضاء تشکیل و رسمیت می یابد و تصمیمات هیات مدیره با اکثریت آراء معتبر است.
ماده 18:دارندگان حق امضا در اوراق و اسناد بهادار اعم از چک-سفته-برات و اسناد تعهد آور و عقود و قراردادها توسط هیات مدیره تعیین می شود.
ماده 19:هر یک از اعضای هیات مدیره می توانند قسمتی از اختیارات و همچنین حق امضای خود را به هر یک از شرکاء که خود صلاح می دانند تفویض کنند.
تبصره:تفویض تمام یا قسمتی از اختیارات هیات مدیره به مدیر عامل نیز معتبر و لازم الاجرا است.
ماده 20:سال مالی شرکت از اول فروردین ماه هر سال شروع و به آخر اسفند ماه همان سال خاتمه می یابد به استثنای سال اول که ابتدای آن از تاریخ تاسیس شرکت است.
ماده 21-تقسیم سود از درآمد شرکت در پایان هر سال مالی-هزینه های اداری،حقوق کارکنان و مدیران،استهلاکات،مالیات و سایر عوارض دولتی کسر و پس از وضع صدی ده بابت ذخیره قانونی بقیه که سود ویژه است به نسبت سهم الشرکه که بین کلیه شرکاء تقسیم می شود.
ماده 22:فوت یا محجوریت هر یک از شرکاء موجب انحلال شرکت نبوده و وراث یا وارث شریک متوفی و یا ولی محجور می توانند به مشارکت خود ادامه دهند.در غیر این صورت بایستی سهم الشرکه خود را پس از انجام تشریفات قانونی دریافت و یا به شرکاء دیگر منتقل و از شرکت خارج شوند.
ماده 23:انحلال شرکت:شرکت مطابق ماده 114 قانون تجارت منحل می شود.
ماده 24:در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده شرکاء،رای به انحلال شرکت دهد یک نفر از بین شرکاء و یا از خارج از شرکت به سمت مدیر تصفیه تعیین می شود.وظایف مدیر تصفیه مطابق قانون تجارت است.
ماده 25:حل و فصل اختلافات حاصله بین شرکای شرکت از طریق حکمیت و داوری است.
ماده 26:در مورد موضوعاتی که در اساسنامه ذکر نشده است.مطابق قانون تجارت و سایر قوانین موضوعه عمل می شود.
ماده 27:این اساسنامه در 27 ماده و 4 تبصره تنظیم و به امضای کلیه موسسین شرکت به اسامی ذیل رسید و تمام صفحات آن امضاء شد.
اسامی موسسین:.....

• نحوه فعالیت تاجر خارجی در امور تجاری:

برای فعالیت در امور تجاری در برزیل،کسب اجازه از رییس جمهور الزامی است. اخذ کارت بازرگانی برزیل کشوری است که قانون خاک را به جای قانون خون پذیرفته و به همین دلیل مانند ایالات متحده آمریکا کشور مهاجرپذیر می باشد.اقامتگاه در قانون اساسی مورد شناسایی قرار گرفته و رویه قضایی نیز آن را پذیرفته است.واژه اقامتگاه حایز اهمیت می باشد،زیرا برای شرکت هایی که در برزیل اقامت ندارند محدودیت هایی از نظر تعداد سهام قائل می شوند.در صورتی که در نظام های حقوقی دیگر معیار اصلی،تابعیت شرکاء می باشد.در مورد تابعیت شرکت ها،شرکت برزیلی شرکتی است که بر طبق قوانین آن کشور تاسیس شده و مرکز اداره آن نیز در برزیل باشد.البته اقامتگاه سهام داران اصلی هم مورد توجه می باشد و در بعضی موارد به موجب قانون خاص شرکت هایی مانند بهره برداری                                                                     از معادن و نفت و استفاده از ارتباطات جمعی باید برزیلی باشند.شرکت های خارجی معمولاَ از طریق شعبه های خود در برزیل فعالیت می نمایند و تحت نظام حقوقی برزیل قرار گرفته ولی به مجوز کسب پروانه از طرف ریاست جمهوری نیازمند می باشند که آن هم تشریفات اداری طولانی ندارد.به طور کلی در برزیل قانون واحدی برای فعالیت تجاری فرد خارجی وجود ندارد.در بعضی از حرف،تابعیت برزیلی یا اقامتگاه و در موارد دیگر اصل رفتار متقابل ضروری است و برای تاسیس بانک خارجی در برزیل پروانه مخصوص و کسب مجوز از ریاست جمهوری مورد نیاز می باشد.
در واقع در حقوق برزیل،ارزیابی اصل رفتار متقابل برای فعالیت فرد خارجی در امور تجاری بر اساس معاهدات بین المللی و قوانین بیگانه صورت می گیرد.در مورد حقوق کار و حقوق دریایی که از اهمیت ویژه ای برخوردارند دسترسی خارجی برای اشتغال به تجارت به شرط اقامت او در برزیل می باشد و این امر به علت سیاست خاص مهاجرپذیری و وصول مالیات پیش بینی شده است.شرکاء و مدیران در شرکت با مسئولیت محدود و شرکت های سهامی می بایست مقیم برزیل باشند.
در حقوق برزیل با اینکه اقامتگاه دو گانه مورد شناسایی قرار گرفته ولی برای فعالیت شعب شرکت های خارجی تسهیلات بیشتری قائل شده اند،به ویژه در هر موردی که قرارداد با دستگاه دولتی منعقد گردد این انتظار را دارند که شرکت خارجی شعبه ای در برزیل تاسیس بنماید.

به طور کلی امروزه روند مسائل در جهت آزادسازی مستمر می باشد.برای ثبت سرمایه های خارجی به منظور جلوگیری از فرار سرمایه ها و قاچاق مواد مخدر کنترل خاصی وجود دارد و صاحبان سرمایه های خارجی نمی توانند سهام بدون حق رای منتشر نمایند.از طرف دیگر نظام مالیاتی نسبتاَ ملایمی موجب گردیده که سرمایه گذاران خارجی در بازار بورس شرکت نمایند.به موجب قانون 14 ماه مه 1996 خارجیان می توانند از حقوق مالکیت فکری خود بهره مند شوند و در مراجع قضایی با سپردن وثیقه طرح دعوی نمایند،مگر اینکه قرارداد دو جانبه در این زمینه وجود داشته باشد.ضمناَ در قراردادها قانون محل تنظیم قابل اعمال می باشد ولی مواردی از قرارداد که باید در برزیل اجرا شود تابع قانون آن کشور می باشد.در مورد اموال غیر منقول قانون محل وقوع مال ملاک عمل می باشد.بالاخره قوانین،بین تبعه و بیگانه راجع به حمایت از مصرف کنندگان و حقوق بگیران تفاوتی قائل نشده است.از سال 1990 به این طرف حقوق برزیل به سوی بازکردن درهای خود به روی سرمایه گذاران گام برمی دارد و دیوارهای گذشته جایگزین پل های امروزی می شوند.

• ثبت شرکت در برزیل:

متقاضیان جهت ثبت شرکت در برزیل لازم است که مبلغ 50000 الی 60000$ معادل 150000 رئال برزیل در حساب بانکی شخصی خود احراز کنند و حساب بانکی به نام شخص خود در کشور برزیل مفتوح نمایند.مبلغ فوق در حساب شخص سرمایه گذار باقی خواهد ماند.زمانی که سرمایه گذار شرکتی را ثبت می نماید،بدواَ اقامت موقت یک ساله کشور برزیل را اخذ می نماید.لازم به توضیح است که هر ساله اقامت موقت فوق برای سرمایه گذار و همراهانش تمدید خواهد شد و پس از طی 4 الی 5 سال،سرمایه گذار می تواند اقامت دائم را برای خود و خانواده اش بعنوان همراه تحصیل نماید.اگر سرمایه گذاری از طریق ثبت شرکت  بخواهد اقامت دائم این کشور را اخذ نماید باید پس از ثبت شرکت،شرکت خود را راه اندازی نموده و مالیات شرکت را که سالیانه در حدود 5000 تا 6000 $ است پرداخت نماید.

شرکت با مسوولیت محدود،شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص هر سه،شرکت سرمایه است. اخذ کارت بازرگانی از دو شرکت سهامی مزبور،وضع شرکت سهامی خاص تا اندازه ای به وضع شرکت با مسوولیت محدود نزدیک تر است.ولی در مقررات راجع به آن ها،تفاوت هایی مشاهده می شود که می توان به برخی از آن به شرح ذیل اشاره کرد:

1-قانون مبلغ حداقلی برای سرمایه شرکت با مسوولیت محدود مقرر نداشته است.ولی سرمایه شرکت سهامی خاص نباید در بدو تشکیل یا بعداَ،از یک میلیون ریال کمتر باشد.
2-در شرکت با مسوولیت محدود،در بدو تشکیل باید تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه های غیر نقدی قیمت گذاری و تسلیم شود.در شرکت سهامی خاص نیز باید تمام سرمایه غیرنقدی قیمت گذاری و تسلیم گردد ولی پرداخت تمام سرمایه نقدی لازم نیست و موسسین می توانند در بدو تشکیل قسمتی از آن را،(حداقل یک سوم)،نقداَ پرداخت کنند و بقیه را بعداَ،در مهلتی که در اساسنامه تعیین شده است،پرداخت نمایند.
3-در شرکت های با مسوولیت محدودی که تعداد شرکای آن بیش از دوازده نفر باشند،باید تعداد سه نفر بازرس،تحت عنوان هیات نظار،وجود داشته باشند و در سایر شرکت های با مسوولیت محدود بودن آن ها الزامی نیست.لیکن در کلیه شرکت های سهامی خاص،وجود حداقل یک نفر بازرس الزامی است.
4-در شرکت با مسوولیت محدود،سهم الشرکه نباید به شکل اوراق تجارتی درآید.ولی در شرکت سهامی خاص،سهام باید به شکل اوراق تجارتی متحدالشکل و چاپی باشد.
5-در شرکت با مسوولیت محدود،قانون هیچ شرطی را برای تصدی سمت مدیریت و بازرسی،یعنی عضویت در هیات نظار مقرر نداشته است.لیکن در شرکت سهامی خاص،قانون برخی اشخاص را از عضویت در هیات مدیره و سمت بازرسی ممنوع کرده است.
6-در شرکت با مسوولیت محدود،هر گاه به محدودیت اختیارات مدیران در اساسنامه تصریح شود،در مقابل اشخاص ثالث نیز ملاک و معتبر است.ولی در شرکت سهامی خاص محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه-یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی-در هر صورت،فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر است و در مقابل اشخاص ثالث،باطل و کان لم یکن می باشد.
7-در شرکت با مسوولیت محدود تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود.اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد،باید تمام شرکاء مجدداَ دعوت شوند.اگر در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکاء اتخاذ می شود،اگرچه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد.اساسنامه شرکت می تواند ترتیبی بر خلاف مراتب فوق مقرر دارد.در شرکت سهامی خاص تصمیمات راجع به شرکت،با اکثریت نصف به علاوه یک آراء حاضر در جلسه رسمی مجمع عمومی عادی،اتخاذ می شود،مگر در مورد انتخاب مدیران و بازرسان که اکثریت نسبی کافی خواهد بود و اساسنامه شرکت نمی تواند ترتیب دیگری را مقرر دارد.
8-در شرکت با مسوولیت محدود تغییر مطالبی از اساسنامه،باید با اکثریت عددی شرکاء که لااقل سه چهارم سرمایه را نیز دارا باشند،بعمل آید و اساسنامه شرکت می تواند اکثریت دیگری را مقرر دارد.در شرکت سهامی خاص تصمیمات برای تغییر اساسنامه،با اکثریت دو سوم آراء حاضر در جلسه رسمی مجمع عمومی فوق العاده انجام می گیرد و اساسنامه شرکت نمی تواند اکثریت دیگری را مقرر دارد.
9-شرکت با مسوولیت محدود،برای امور تجارتی تشکیل می شود و موضوع آن نمی تواند امور غیرتجارتی باشد.ولی شرکت سهامی خاص می تواند موضوع خود را امور غیرتجارتی قرار دهد.
10-در شرکت با مسوولیت محدود،در صورتی که به واسطه ضررهای وارده،نصف سرمایه شرکت از بین برود ویکی از شرکاء از دادگاه تقاضای انحلال شرکت بنماید و دادگاه دلایل او را موجه بداند و سایر شرکاء حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال شرکت،به او تعلق می گیرد،به وی پرداخته و او را از شرکت خارج کنند،حکم انحلال شرکت از طرف دادگاه صادر خواهد شد.در شرکت سهامی خاص،اگر بر اثر زیان های وارده حداقل نصف سرمایه شرکت از بین برود،هیات مدیره مکلف است بلافاصله مجمع عمومی فوق العاده شرکت را دعوت نماید تا موضوع انحلال یا بقای شرکت مورد شور و رای واقع شود.هر گاه مجمع مزبور رای به انحلال شرکت ندهد باید در همان جلسه و با رعایت مبلغ حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یعنی یک میلیون ریال،سرمایه شرکت را به مبلغ سرمایه موجود کاهش دهد.در صورتی که هیات مدیره مجمع عمومی فوق العاده را دعوت نکند یا مجمعی که دعوت می شود نتواند مطابق مقررات منعقد گردد،دادگاه به درخواست هر ذی نفع،حکم انحلال شرکت سهامی خاص را صادر خواهد کرد.
11-شرکت با مسوولیت محدود،در صورت تصمیم عده ای از شرکاء که سهم الشرکه آن ها بیش از نصف سرمایه شرکت باشد و در صورت فوت یکی از شرکاء اگر در اساسنامه پیش بینی شده باشد،منحل می شود.ولی انحلال شرکت سهامی خاص در هر موقع که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام به هر علتی با دو سوم آراء حاضر در جلسه رسمی،رای به انحلال شرکت بدهد،صورت می گیرد و فوت سهامدار آن اثری در انحلال شرکت ندارد.
12-بالاخره این که تشکیل شرکت با مسوولیت محدود با دو نفر شریک ممکن است لیکن برای تشکیل شرکت سهامی خاص،دست کم وجود سه نفر سهامدار لازم می باشد.

گاهی شرکت برای اینکه بتواند خود را با تحولات اقتصادی داخل و خارج آن تطبیق دهد، نیاز به تغییراتی دارد. گرفتن کارت بازرگانی فوری منظور از تغییرات و تصمیمات شرکت ها، تمامی تغییرات و تصمیمات شرکت است که طی مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده یا در جلسات هیأت مدیره بنا به ضرورت هایی صورت می گیرد.

به موجب ماده 200 قانون تجارت: "در هر موقع که تصمیماتی برای تغییر اساسنامه شرکت یا تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت (حتی در مواردی که انحلال بواسطه انقضاء مدت شرکت صورت می گیرد) و تعیین کیفیت تغییر حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها از شرکت یا تغییر اسم شرکت اتخاذ شود" باید تصمیمات مزبور طی صورتجلسه رسمی شرکت تنظیم و به امضاء تصمیم گیرندگان برسد و به همان طریقی که در ثبت بدوی شرکت عمل شده بود ثبت و اقدام به انتشار تصمیمات مزبور شود.

در ماده 9 نظامنامه اضافه شده است که: "در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می نماید" و همچنین در موقع رفع موجبات بطلان باید تصمیمات متخذه ثبت و انتشار یابد.

مرجع ثبت شرکت ها در تهران "اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی" و در خارج تهران اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت است که دفتر مخصوصی برای این کار دارد. لذا، اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری تهران و یازده مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری زیرمجموعه آن وظیفه ثبت شرکت ها و تغییرات شرکت ها را در این استان به عهده دارد.

مراجع ثبت شرکت و ثبت تغییرات شرکت دراستان تهران 

• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری قدس
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری پیشوا
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری پردیس
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری دماوند
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری رباط کریم
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری رود هن
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری پاکدشت
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری قرچک
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری شهریار
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری فیروزکوه
• مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری ورامین

تبت کلیه تغییرات شرکت ها از طریق پایگاه اداره ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir انجام می گیرد. لازم به توضیح است که شرکت هایی که با مجوز به ثبت رسیده اند برای تغییرات شرکت خود باید از نهادهای مختلف گروهی مجوز گرفته و صورتجلسه تغییرات شرکت را هم که به تایید مجوز درآمده همراه با اصل مدارک و مجوز به اداره ثبت شرکت ها تقدیم نمایند.اداره ی ثبت شرکتها در صورت صحت صورتجلسه و رعایت کلیه اصول و قواعد قانونی و مطابقت موارد آن با پرونده ی اصلی، آگهی تغییرات ثبتی را صادر می نماید که این آگهی در روزنامه رسمی و محلی اطلاع رسانی می شود.

ایجاد تغییرات در شرکت ها در صلاحیت این نهاد ها می باشد

مجمع عمومی فوق العاده

تغییر در اسم، تغییر آدرس و مکان، تغییر مفاد اساسنامه، تغییر و الحاق موضوع، ورود و خروج اعضاء، ادغام و انحلال شرکت، افزایش یا کاهش سرمایه، تغییر در عده مدیران و مدت خدمت آنها و تعیین بازرسان

مجمع عمومی عادی

تنظیم صورت های مالی و مالیاتی، انتخاب اعضای هیأت مدیره، انتخاب بازرس یا بازرسین شرکت

جلسه هیات مدیره

تغییر در هیأت مدیره، انتخاب و تغییر مدیر عامل، تعیین صاحبان امضا در شرکت

مدارک لازم جهت ثبت تغییرات  شرکت در تهران

1- کپی برابر اصل مدارک شناسایی تمام شرکا و اعضاء هیات مدیره
2- اصل مدارک شناسایی افرادی که خارج می شوند و حضور اشخاص خروجی در دفاتر اداره ثبت شرکت ها جهت امضاء
3- ارائه ی  لیست آخرین شرکا با میزان سهامشان
4- ارائه ی یک نسخه از کلیه اوراق ثبتی
5- کپی روزنامه آخرین تغییرات شرکت و هیأت مدیره

مراحل ثبت تغییرات شرکت در تهران

_ تصویب تغییرات به وسیله هیأت مدیره شرکت
_ تدوین و تنظیم صورتجلسه تغییرات
_ تشکل مجمع عمومی (عادی یا فوق العاده) متناسب با نوع تغییرات
_ امضای صورتجلسه به وسیله شرکا یا سهامداران
_ ارایه صورتجلسه به اداره کل ثبت شرکت ها
_ درج آگهی صورتجلسه توسط اداره ثبت شرکت ها
_  پرداخت هزینه های مربوط به اداره ثبت شرکت ها
_ پرداخت هزینه روزنامه رسمی کشور توسط متقاضی
_ دریافت آگهی قوه قضائیه
_ دریافت روزنامه رسمی

پر واضح است که عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب،نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود.

مقدمه:
بر اساس پیش بینی های سازمان جهانی جهانگردی،تا سال 2000 و بعد از آن تعداد جهانگردان به 650 میلیون نفر بالغ خواهد شد.حال آنکه جمعیت جهان در سال 1000 میلادی،فقط 500 میلیون نفر بوده است. گرفتن کارت بازرگانی فوری در سال 1993،علی رغم رکود اقتصادی جهانی،تعداد جهانگردان به 500 میلیون نفر رسید.درآمدهای حاصل از بخش جهانگردی نیز به 304 میلیارد دلار رسید.این مبلغ،نمایانگر 8% صادرات کالاهای تجاری و 30%صادرات خدمات است.در میان صادرات کالاها و خدمات،جهانگردی مکان اول جدول را به خود اختصاص داد و بالاتر از صادرات نفت،موتورسیکلت و تجهیزات الکترونیک قرار گرفت.بنابر پیش بینی های سازمان جهانی جهانگردی تعداد جهانگردان بین المللی،در پایان دهه 1990 م.تا 8/3% و در پایان دهه اول قرن بیست و یکم،تا کمی بیش از 5/3% افزایش خواهد داشت.(سازمان جهانی جهانگردی-1994)

در عصر کنونی،ایجاد شبکه های حمل و نقل هوایی،زمینی،دریایی باعث رشد مسافرت های داخلی و خارجی شده است. در واقع،رشد اقتصادی،افزایش درآمدها،توسعه شبکه های حمل و نقل سریع و ارزان،وجود وقت آزاد بیشتر برای مردم،همگی شرایطی را به وجود آورده که باعث رشد بازاریابی در بخش جهانگردی شده است.به همین دلیل شرکت های بزرگ مسافربری بین المللی،اتوبوسرانی وغیره تشکیل شدند که مخصوصاَ دخالت زیادی در زندگی انسان دارند و قاعدتاَ باید تحت نظم معینی درآیند.
در ذیل،به نحوه ی صدور مجوز ثبت شرکت مسافربری بین المللی می پردازیم. 

• صدور مجوز ثبت شرکت مسافربری بین المللی

با عنایت به بند «13» ماده ی (7) قانون تغییر نام وزارت راه به وزارت راه و ترابری مصوب 1353 و ماده ی (34)آئین نامه ی اجرایی قانون احداث پروژه های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانک ها و سایر منابع پولی و مالی کشور مصوب1367، موضوعات فعالیت مربوط به حمل و نقل مسافر نیاز به اخذ مجوز از وزارت راه و شهرسازی(سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور) دارد.لازم به توضیح است موضوع شرکت منحصراَ می بایست مسافربری بین المللی جاده ای باشد و برای تعیین نام شرکت باید قبلاَ مراتب با واحد صدور مجوز هماهنگ گردد.

• شرایط درخواست مجوز تاسیس شرکت مسافربری بین المللی:

1-معرفی مدیر عامل با شرایط ذیل
1.1ایرانی الاصل و مقیم ایران بودن
1.2تاهل
1.3تدین و عاملیت به احکام اسلام
1.4نداشتن سوء پیشینه
1.5سلامت و عدم اعتیاد به مواد مخدر
1.6انجام خدمت سربازی یا داشتن برگ معافیت دائم
1.7داشتن حداقل 30 و حداکثر 55 سال سن در زمان انتخاب
1.8داشتن مدرک تحصیلی لیسانس ترجیحاَ در رشته های فنی،مدیریت،اقتصاد
1.9داشتن حداقل یک سال تجربه مفید در امور مدیریت حمل و نقل که به یکی از راه های ذیل احراز خواهد شد:
الف)تایید سازمان یا وزارتخانه مربوط برای سابقه کار دولتی
ب)تایید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه
ج)روزنامه رسمی کشور
1.10عدم اشتغال به کار در سازمان ها و مراکز دولتی یا وابسته به دولت و نیز عدم اشتغال به کار مشابه در سایر شرکت ها
2-سپردن تعهد رسمی برای انجام امور ذیل:
2.1 ارائه تعهد رسمی از طرف هیات موسس مبنی بر ثبت شرکت حداکثر ظرف مدت 15 روز
2.2ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه ثبت شرکت عیناَ بنا بر مدارک مورد تایید وزارت راه و ترابری (واحد مربوط) صورت گیرد.
2.3 ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه پس از ثبت شرکت یک نسخه کامل از مدارک ثبتی و آگهی تاسیس را که به تایید اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد به وزارت راه و ترابری( واحد مربوط) تحویل دهد.
2.4ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه پس از انجام تشریفات ثبت شرکت ظرف مدت تعیین شده توسط وزارت راه و ترابری شروع به ساختمان یا تاسیس و تجهیز پایانه بر اساس طرح تصویب شده کند و پس از تکمیل و تجهیز آن،آمادگی خود را برای شروع بهره برداری،کتباَ به وزارت راه و ترابری ( واحد مربوط) اعلام کند.
2.5 ارائه تعهد رسمی مبنی بر اینکه در شهرهایی که پایانه عمومی مسافربری وجود دارد شرکت مسافربری موظف است در صورت فعالیت در محدوده شهر،فعالیت های خود را در پایانه شهر متمرکز کند.
2.6 ارائه تعهد رسمی مبنی بر قبول و اجرای کلیه دستورالعمل های صادره در زمینه ترابری بین المللی جاده ای از سوی وزارت راه و ترابری و سایر مقررات و دستورالعمل های مربوط و ارائه اطلاعات لازم بنا به درخواست وزارت مذکور
2.7 ارائه تعهد رسمی مبنی بر تامین تاسیسات و تجهیزات مورد نیاز در مدتی که از سوی وزارت راه و ترابری اعلام خواهد شد.(در شهرهایی که فاقد پایانه است)
2.8 ارائه تعهد رسمی مبنی بر کسب نظر موافق معاونت حمل و نقل جاده ای ( واحد مربوط) در زمینه تغییرات شرکت قبل از ارائه به اداره ثبت شرکت ها
3-ارائه اسناد مربوط به پنج دستگاه اتوبوس ملکی به نام هر یک از اعضاء شرکت در شرف تاسیس(مدیر عامل،اعضاء هیات مدیره،سهامداران)
4-ارائه تعهد رسمی مبنی بر ارسال اسناد پنج دستگاه اتوبوس استیجاری به نام شرکت بعد از ثبت شرکت
5-ارسال دو نسخه پیش نویس اساسنامه
6-ارسال دو نسخه پیش نویس شرکت نامه( به جز شرکت های سهامی عام و خاص)
7-ارسال دو نسخه پیش نویس اظهارنامه که متضمن تاییدیه اداره ثبت شرکت ها مبنی بر انتخاب نام مناسب ایرانی و غیر مشابه باشد.
8-ارسال دو نسخه اولین صورتجلسه مجمع عمومی موسس مبنی بر انتصاب مدیر عامل و معرفی امضاهای مجاز
9- اعضاء هیات مدیره باید دارای شرایط ذیل باشند:
9.1 ایرانی الاصل و مقیم ایران بودن
9.2 تدین و عاملیت به احکام اسلام
9.3 نداشتن  سوء پیشینه
9.4 سلامت و عدم اعتیاد به مواد مخدر
9.5 انجام خدمت سربازی یا داشتن کارت معافیت دائم از خدمت
10-ارائه اسناد معتبر کار
پس از ارسال مدارک فوق،سهامداران و مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره می بایست  ظرف 10 روز جهت تنظیم فرم حضور در ایران با در دست داشتن مدارک مورد نیاز- 2 قطعه عکس به همراه تصویر و اصل شناسنامه – به معاونت حمل و نقل جاده ای واحد مربوطه مراجعه کنند.
پس از مورد تایید قرار گرفتن مدارک ثبتی و دفتر کار و واریز مبلغ پانصد هزار ریال به حساب بانک ملی ایران، با صدور مجوز ثبت شرکت موافقت خواهد شد.

موسسات حقوقی زیر مجموعه ی موسسات غیر تجاری می باشند.  ثبت شرکتها ماده یک آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجاری،موسسه غیرتجاری را چنین تعریف نموده است:"مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجاری کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند"
بنابراین،ارائه خدمات علمی و آموزشی و خدمات شهری و ارائه کمک های انسانی در قالب شخصیت حقوقی متصور بوده و از این جهت موسسات غیرتجاری به دو قسمت تقسیم می شوند:
الف:موسساتی که مقصود از تشکیل آن ها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضای خود نباشد،این گونه موسسات اصطلاحاَ موسسات غیر انتفاعی نامیده می شود.کلیه فعالیت های اجتماعی از قبیل انجمن های اسلامی و تخصصی و علمی خاص و احزاب و دستجات سیاسی و موسسات خیریه و صندوق های قرض الحسنه در قالب این گونه موسسات متصور می باشد و موسسین آن هنگامی که درخواست ثبت می نمایند،توسط اداره ثبت شرکت ها،مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام می شود و پس از وصول پاسخ مثبت،نسبت به ثبت اقدام می گردد.
ب: موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد.این گونه موسسات،موسسات غیر تجاری نامیده می شوند. بنابراین،فعالیت هایی از قبیل آموزشگاه های علمی و فنی و کلاس های زبان و مدارس غیر انتفاعی و موسسات گازرسانی یا ارائه خدمات شهری مانند نظافت و فضای سبز و موارد دیگر در زمینه های فوق در قالب موسسات غیر تجارتی متصور می باشد و موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام نمایند.

• شرایط ثبت موسسه حقوقی

موسسه حقوقی شخصیتی است حقوقی که منحصراَ توسط سه یا چند وکیل دادگستری تحت هر نام و عنوان به منظور انجام وکالت و مشاوره و بطور کلی امور حقوقی،طبق مقررات قانونی ثبت و آیین نامه ی مذکور ثبت و اداره می شود. بنابراین ، اعضاء موسسه باید همواره دارای شرایط ذیل باشند:
الف) تمدید مستمر پروانه وکالت
ب) نداشتن سابقه محکومیت کیفری و محکومیت انتظامی از درجه 4 به بالا
ج) عدم اشتهار به فساد و اعمال منافی با شغل و شئونات وکالت
د) نداشتن دفتر وکالت و عضویت در موسسات مشابه دیگر
چنانچه هر یکی از اعضا موسسه یکی از شرایط مندرج در این ماده را فاقد گردد از عضویت محروم و منعزل خواهد شد.در صورتیکه با خروج عضو منعزل تعداد اعضا از حد نصاب مقرر کمتر شود اعضا با باقیمانده موسسه مکلفند ظرف مدت سی روز ضمن اعلام مراتب محرومیت عضو به کانون نسبت به جایگزینی عضو جدید واجد شرایط با نظارت و تایید کانون وکلا اقدام نمایند.
-  از جمله سایر شرایط ثبت موسسه حقوقی عبارت است از:
1.ثبت مؤسسات حقوقی موکول به ارایه پروانه ی تاسیس از قوه قضاییه برای مدتی که در پروانه تعیین شده است خواهد بود و تمدید ثبت تابع تمدید پروانه می باشد.
2.حداقل تعداد اعضاء جهت ثبت موسسه حقوقی 2 نفر می باشد.هم چنین نوع سرمایه موسسه نیز نقدی است که حداقل سرمایه می بایست 1.000.000 ریال باشد.
3. در موسسه ی حقوقی حداقل یک نفر از وکلای موسس باید دارای بیش از  ده سال سابقه وکالت دادگستری باشند.
4.تابعیت موسسه ایرانی است و با هیچ اکثریتی قابل تغییر نمی باشد.
5.موسسه حقوقی باید دارای اساسنامه ای باشد که پس از تایید و ثبت در دفتر کانون وکلای دادگستری در اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت برسد.
6.در اساسنامه باید نام موسسه حقوقی و اعضا موسس و مشخصات کامل و اقامتگاه قانونی آنان قید گردد و هر تغییری که در اساسنامه و ارکان موسسه داده می شود باید مورد تایید کانون قرار گرفته و در دفتر کانون ثبت و نسخه تایید شده توسط متقاضی جهت ثبت و انتشار به اداره ثبت شرکت ها ارسال شود.
7.موسسه مکلف است ظرف مدت یک ماه از تاریخ انتشار آگهی یک نسخه از آن را به کانون وکلا تسلیم نماید.
8.موسسه می تواند از همکاری تعداد مورد نیاز وکیل دادگستری مقیم همان حوزه به عنوان عضو همکار استفاده نماید.بدیهی است اسامی کلیه وکلای همکار با تصویب مجمع عمومی شرکا و پس از تایید کانون وکلای دادگستری برابر مدلول ماده 3 به اداره ثبت شرکت ها اعلام و مراتب در روزنامه رسمی آگهی خواهد شد.

• موضوع و نام موسسه حقوقی

موضوع موسسه حقوقی
اساساَ در بند 2 اساسنامه موضوع این نوع موسسات عبارت"مشاوره حقوقی و انجام امور مربوط به وکالت از طریق وکلای معتبر دادگستری" قید می شود که همین عبارت،کلیه امور حقوقی را شامل می شود.
نام موسسه حقوقی
_در ابتدای نام انتخاب شده می بایست کلمه موسسه قید شود.
_استفاده از کلماتی مانند حقوقی شرحی بر موضوع فعالیت محسوب می شود و در بررسی نام یا نام های درخواستی به منظور رعایت عدم سابقه و تشابه جزئی از نام محسوب نمی شود.
_نام های انتخابی می بایست دارای معنی باشد و حدالمقدور معنی نام شرکت با حوزه فعالیت آن متناسب باشد.
_اسمی که به عنوان اسم موسسه حقوقی معرفی می کنید می بایست حداقل دارای 3 سیلاب باشد.
_اسم خاص باشد.(اسم خاص کلمه ای است که می تواند مستقیماَ نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص،شییء یا مفهومی به کار می رود).
_لاتین نباشد.
_واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
_ نام انتخاب شده می بایست  مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.

• مدارک لازم جهت ثبت مؤسسه حقوقی:

1. تکمیل تقاضانامه مؤسسات حقوقی. ( 2 نسخه )
2. تکمیل اساسنامه مؤسسات حقوقی.( 2نسخه)
3.کپی مدارک شناسایی ( کارت ملی و شناسنامه) برابر با اصل کلیه ی اعضاء هیأت مدیره و شرکا در دفاتر اسناد رسمی.
4. کپی مدارک شناسایی برابر با اصل شده نماینده شخص حقوقی.
5.ارایه کپی آخرین روزنامه رسمی مشخص حقوقی و نامه معرفی نماینده در صورتیکه اعضاء هیأت مدیره  از اشخاص حقوقی باشند.
6.داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی حقوقی یکی از اعضای هیأت مدیره ی شرکت.
7. اصل وکالتنامه یا قیم نامه یا کپی برابر با اصل شده آن در صورت داشتن وکیل یا قیم.

با توجه به حجم انبوه تولیدات و رقابت تولید کنندگان در محصولات مشترک ، انتخاب مشتریان بر اساس عوامل مختلفی صورت می گیرد که از جمله ی آن ها می توان به برند اشاره کرد. پلمپ دفاتر برند نشان دهنده ی منبع محصولات به مشتری است و مانع از این می شود که در صدد عرضه کالای مشابه به آن ها باشند.مصرف کنندگان از طریق برندها محصولات و یا خدمات را شناخته و به آن ها پایبند می شوند.یک برند موفق محصول خدمات مشخص ویا مکان مشخصی است که چنانچه خریدار یا استفاده کننده به ارزش های منحصر به فرد آن پی ببرد مستحکم تر می شود.
یکی از بهترین تعاریف برند در سال 1995 توسط گرندرزلزی – محقق بزرگ در زمینه ی برند- ارائه شد:برند نمادی پیچیده است که دامنه متنوعی از ایده ها و ویژگی ها را در بر می گیرد.
برند نه تنها با استفاده از آهنگ خود و معنی و مفهوم لغوی خود ، بلکه مهم تر از آن با استفاده از هر عاملی که در طول زمان به نحوی با آن در آمیخته و در جامعه به صورت هویت اجتماعی و شناخته شده نمود یافته ، با مشتری سخن می گوید.
عنوان قانونی برای برند ، علامت تجاری است.به موجب قانون ، هر نوع علامت اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، کلمه ، لفاف و ... که برای امتیاز تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا کشاورزی اختیار می شود را علامت تجاری می گویند.
با توجه به تعریف فوق معلوم می شود که " علامت تجاری " یا  برند یا " مارک  و لوگو" معرف کالا و محصول تجاری و صنعتی و فلاحتی است که به عنوان یک دارایی غیر ملموس، مجموعه ای از ارزش های کارکردی شرکت محسوب می شود.
مدت اعتبار ثبت علامت 10 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه می باشد.ضمناَ، علامت تجاری قابل نقل و انتقال است و این انتقال تنها پس از ثبت در مقابل اشخاص ثالث معتبر می باشد.

• نحوه ی ثبت برند

انتخاب و ثبت علامت تجاری ، تابع شرایط خاصی است که در قوانین کشورهای مختلف با توجه به عرف جامعه ، عفت عمومی ، اخلاق حسنه ، مصالح کشور و رعایت مسایل مذهبی و اخلاقی محدودیت هایی برای آن پیش بینی شده است.
در این قسمت ضمن پرداختن به مدارک مورد نیاز جهت ثبت علامت تجاری ، به بررسی مراحل ثبت برند می پردازیم.

• مدارک مورد نیاز برای تقاضای ثبت علامت تجاری به شرح ذیل می باشد:

1.مدارک هویت اشخاص حقیقی(کپی شناسنامه،کپی کارت ملی)
2.مدارک هویت اشخاص حقوقی (آگهی تاسیس و هر گونه تغییرات )
3.اگر برند لاتین باشد یا ریشه عربی داشته باشد باید کارت بازرگانی داشته باشید.
4.نمونه علامت(باید یک نمونه را آپلود کرده و همزمان با پر کردن اظهارنامه و چند نمونه گرافیکی از علامت را همراه با دیگر مدارک تقدیم نمایید.)
5.باید مدارکی را که نشان دهنده ی فعالیت شما در حوزه معینی همچون آموزشی،پزشکی و ...باشد را که می خواهید علامت مربوط به آن را ثبت کنید ارایه دهید.
6.چنانچه می خواهید در صورت نیاز از حق تقدم استفاده کنید باید مدارک مربوط به آن را همزمان که اظهارنامه را تسلیم می کنید تسلیم نمایید.
7.کپی جواز تاسیس بهره برداری،پروانه ساخت و یا هر گونه مجوز فعالیت(برای اشخاص حقوقی)
8.مهر شرکت
9.اگر متقاضی ثبت،خارجی می باشد باید معادل ارزی هزینه های ثبتی را بپردازد.
10.هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی و حقوقی مطابق جدول تعیین شده می باشد.
11.مدارک مربوط به نماینده یا وکیل که دارای حق امضا باشند(چنانچه برای انجام امور از وکیل استفاده می نمایید).

• مراحل ثبت علامت تجاری

ابتدا به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی (قسمت ثبت علائم تجاری) مراجعه نمایید و اظهارنامه ثبت برند را در سامانه تکمیل کنید. در این پایگاه اینترنتی، یک لینک ثبت نام وجود دارد که باید بر روی آن کلیک کنید. سپس وارد اولین مرحله ثبت نام شده و مراحل ثبت نام  را به ترتیب ذیل گام به گام طی نمایید.
-انتخاب نوع اظهارنامه
- پر کردن مشخصات مالک(اطلاعات شخص حقیقی یا حقوقی را وارد کنید و چنانچه فرد از وکیل یا نماینده قانونی استفاده می کند مشخصات او را درج نمایید)
- بارگذاری مدارک ذکر شده ( مدارک مورد نیاز را باید برای ثبت اینترنتی اسکن کرد)
- بررسی دوباره و تایید اطلاعات و مدارک
- پرداخت هزینه ثبتی از طریق اینترنت
- دریافت شماره اظهارنامه و رمز از طریق تلفن (بعد از اتمام مراحل ثبت نام و تکمیل آن، سیستم نام کاربری، کلمه عبور و کد رهگیری را به شخص می دهد).
سپس نوبت به امضای نسخه تایید شده می رسد که فرد باید یکی از نسخه ها را با مدارکی که قبلا برابر با اصل شده اند، همراه با فیش به آدرس مرکز ارسال نماید.
بعد از تکمیل اظهارنامه و ارائه مدارک ،کارشناس مربوطه رسیدگی نهایی کرده و نتیجه را اعلام می نماید.نتیجه ممکن است ثبت برند و یا رد آن  باشد.چنانچه ایرادی وجود نداشته باشد بعد از انجام رسیدگی و تایید ثبت،مراتب ثبت و واریز مبلغ نهایی به متقاضی اطلاع داده می شود.سپس از طریق سایت در روزنامه رسمی قوه قضاییه اعلام می شود و بعد از طی یک ماه وارد پرونده در سایت اداره مالکیت صنعتی می گردد.
لازم به ذکر است،بعد از تهیه ی مدارک و ثبت در سامانه،باید درخواست خود را از طریق سایت سازمان ثبت اسناد و املاک کشور پی گیری کرد.علاوه بر سامانه، فرایند پیگیری و تکمیل در سامانه از طریق پیامک و ایمیل نیز انجام می شود.لذا باید آدرس ایمیل و شماره همراه معتبر باشد و متعلق به رابط پیگیری باشد تا متقاضی در پیگیری اداری با مشکل روبرو نگردد.
بعد از انتشار آگهی ممکن است شخص ذینفعی اعتراضی داشته باشد.در این صورت اداره مالکیت صنعتی رونوشت اعتراض نامه را برای شخص متقاضی می فرستد و به او مهلت می دهد تا از خود دفاع کند.فرد متقاضی نیز با ارایه استدلالات خود،اعتراض نامه را به اداره می فرستد.اگر متقاضی یادداشت متقابل را بفرستد اداره رونوشت را در اختیار فرد ذینفع قرار داده و سپس تصمیم می گیرد که علامت تجاری را رد کند یا ثبت نماید.

برای راه اندازی یک واحد تجاری و یا به اصطلاح شغل آزاد ، قبل از هر چیز می بایست نسبت به اخذ پروانه کسب اقدام کرد. پروانه کسب مجوزی است که به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت دائم ( برای مدت 5 سال ) و یا موقت ( به مدت یک سال ) به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین صادر می گردد. پلمپ دفاتر هر شخص حقیقی یا حقوقی که در یکی از فعالیت های صنفی سرمایه گذاری کند فرد صنفی شناخته می شود .زمینه های این مشاغل عبارت است از تولید، تبدیل ، خرید ، فروش، توزیع ، خدمات

• شرایط و مدارک لازم جهت تحصیل پروانه کسب ( جواز کسب ) :

وفق ماده 5 آیین نامه اجرایی نحوه صدور و تمدید پروانه کسب ، شرایط و مدارک مورد نیاز جهت تحصیل پروانه کسب به قرار ذیل است:
الف- شرایط عمومی:
1.ارائه سند مالکیت یا اجاره نامه رسمی یا عادی ( دارای اعتبار زمانی ) یا دیگر عقود نافله ( سرقفلی، هبه ، وصیت تکمیلی ، صلح در مقابل با اجاره ) یا ارائه قرارداد های منعقده فی ما بین متقاضی و اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از دولتی و غیر دولتی محل کسب یا احراز مالکیت طبق عرف محل در روستاها
تبصره 1- اخذ تعهد نامه محصری از دارندگان اسناد عادی مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن الزامی است.
تبصره 2- صدور پروانه کسب برای اماکن تجاری، اداری یا کارگاهی بلامانع می باشد.
2.گواهی اداره امور مالیاتی ذی ربط مبنی بر تشکل پرونده یا پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی مالیات قطعی شده.
3.گواهی گذراندن دوره های آموزشی مرتبط از مرکز آموزش اصناف یا مرکز مورد تایید کمیسیون نظارت
تبصره – متقاضیان پروانه کسب موقت از گذراندن دوره های آموزشی معاف می باشند.
4.تصویر کامل شناسنامه و کارت ملی برای اتباع ایرانی و گذرنامه، پروانه کار و اقامت معتبر برای اتباع خارجی
5.تصویر کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت دائم یا پزشکی برای آقایان کمتر از پنجاه سال سن
تبصره – دفتر چه آماده خدمت بدون مهر غیبت یا گواهی اشتغال به تحصیل برای متقاضیان پروانه کسب موقت بلامانع می باشد.
ب- شرایط اختصاصی:
1.کارت معاینه پزشکی و گواهی صلاحیت بهداشتی از مراکز بهداشتی، درمانی.
( برای صنوف مشمول قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی ، آشامیدنی ، آرایشی و بهداشتی )
تبصره 1- ضوابط و مقررات مربوط به صلاحیت فردی، انتظامی و ترافیکی ظرف مدت 3 ماه از تاریخ ابلاغ این آیین آنامه با پیشنهاد نیروی انتظامی و با همکاری اتاق اصناف ایران توسط دبیرخانه هیات عالی نظارت تهیه و پس از تایید هیات عالی نظارت به تصویب وزیر صنعت معدن و تجارت خواهد رسید.
تبصره 2- گواهی صلاحیت انتظامی و ترافیکی برای متقاضیان پروانه کسب موقت بلامانع می باشد.
2- پروانه تخصصی و فنی یا دیپلم فنی یا مدارک تحصیلی بالاتر مرتبط، با حضور یک نفر واجد شروط فوق شاغل در واحد صنفی ( برای صنوف مشمول تبصره ماده 13 قانون نظام صنفی)
3- معرفی نماینده هیات مدیره ( مدیر عامل ) برای صدور پروانه کسب به نام وی به همراه تصویر اساسنامه و آگهی روزنامه رسمی ثبت شرکت ( برای اشخاص حقوقی )
4- رضایت نامه محضری سایر شرکا برای صدور پروانه کسب به نام یکی از شرکا ( برای مشارکت های مدنی )

• مراحل  صدور پروانه کسب

امروزه ،نحوه ی درخواست صدور جواز کسب از حالت سنتی خارج شده است.یعنی قبلاَ ارباب رجوع مراجعه مستقیم به اداره داشت و از طریق فرم مربوطه ،درخواست مورد نظر را پیشنهاد می داد. ولی در حالت فعلی با اجرایی شدن سامانه ی صدور پروانه کسب ( پنجره واحد اصناف و بازرگان ) ، نحوه درخواست صدور جواز کسب از طریق سامانه ی اینترنتی انجام می گیرد. در این شیوه پس از ورود به سامانه ثبت نام پروانه کسب، فرمی پیش روی شما ظاهر می شود که باید مرحله به مرحله آن را تکمیل کنید.
انتخاب نوع شخص، انتخاب نوع کسب ، انتخاب محل تقاضا ، انواع مرجع صدور ، تکمیل اطلاعات اولیه یعنی کد ملی، شماره تلفن همراه و کد پستی و شماره موبایل ، انتخاب رسته مورد تقاضا ، تکمیل اطلاعات فردی و صنفی از جمله اطلاعاتی است که می بایست در فرم مربوطه تکمیل کنید.
پس از طی نمودن مراحل اینترنتی ، مراجع صدور حداکثر ظرف 15 روز پس از دریافت تقاضا، پاسخ متقاضی را مبنی بر رد یا قبولی تقاضا به صورت الکترونیکی یا کتبی به وی اعلام می نمایند.عدم اعلام نظر در مدت یاد شده به منزله پذیرش محسوب می گردد.
متقاضی پس از قبول تقاضا، موظف است حداکثر ظرف مدت 3 ماه مدارک مورد نیاز را از طریق سامانه ارسال و تصویر آن را به مراجع صدور پروانه کسب تسلیم نماید.
وفق ماده 2 آیین نامه نحوه صدور و تمدید پروانه کسب ، مراجع صدور پروانه کسب مکلفند بطور همزمان ، نسبت به استعلام های مورد نیاز اقدام و کلیه دستگاه های استعلام شونده نیز موظفند حداکثر ظرف مدت پانزده روز از تاریخ دریافت استعلام،نظر قطعی و نهایی خود را به صورت الکترونیکی یا کتبی اعلام دارند.اعلام نظر موافق باید بدون ابهام و هر گونه قید و شرط و نظر مخالف نیز با ذکر علت و مستند به دلایلی قانونی باشد.در غیر این صورت و یا در صورت عدم اعلام نظر در مهلت مقرر، به منزله نظر مثبت تلقی می گردد و پاسخ منفی دستگاه های استعلام شونده خارج از موعد مقرر مانع از صدور پروانه کسب نخواهد شد.
پس از تایید مراجع صدور، جواز کسب صادر خواهد شد.
تمدید اعتبار پروانه کسب هر ده سال یک بار الزامی است.