عمر ایمپلنت دندان چقدر است؟

آیا ایمپلنت دندان دائمی‌است؟

ایمپلنت‌های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که جایگزینی دائمی‌برای دندان‌های از دست رفته باشند.لمینت دندان در رشت با این حال، چند بیماری یا عوارض وجود دارد که می‌تواند منجر به کاهش طول عمر ایمپلنت شود. دانستن اجزای ایمپلنت به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید که چرا طول عمر آن با توجه به مراقبت‌های مختلف در افراد متفاوت است؟

ایمپلنت از چه اجزایی تشکیل شده است؟

ایمپلنت دندان سه بخش دارد:

• یک پایه تیتانیومی‌که مانند ریشه طبیعی دندان قوی در فک تعبیه شده است.
• تکیه گاه یا اباتمنت، قسمتی از پایه که از بالای خط لثه بیرون زده است تا قسمت بالایی بتواند به آن متصل شود.
• یک دندان مصنوعی که به صورت سفارشی ساخته می‌شود و آن را به اباتمنت متصل میکنند. این دندان ظاهر طبیعی داشته و به راحتی تمیز می‌شود.

از آنجایی که پایه تیتانیوم برای ترکیب شدن با استخوان فک از طریق فرآیندی به نام osseointegration طراحی شده است، این باعث می‌شود که به یک راه حل دائمی‌تبدیل شود.

اما طول عمر واقعی ایمپلنت دندان کمی‌پیچیده تر است و می‌تواند بر اساس سلامت دهان و دندان هر فرد و شرایط ثانویه متفاوت باشد.

همه ایمپلنت‌ها برای همیشه دوام می‌آورند؟

ایمپلنت‌ها دائمی‌ترین گزینه ترمیم دندان برای پر کردن مکان‌هایی هستند که دندان‌ها از بین رفته اند. با این حال طول عمر واقعی ایمپلنت بسته به سلامتی شما متفاوت است. برخی از بیمارانی که ایمپلنت‌های دندانی انجام می‌دهند می‌توانند انتظار داشته باشند که این ایمپلنت تا پایان عمر باقی بماند. اما برخی دیگر مانند هر نوع ترمیم دندان دیگری باید برای ترمیم و جایگزینی با گذشت زمان آماده شوند.

به طور کلی، پایه تیتانیوم و اباتمنت اغلب ماندگاری طولانی و مادام العمری دارند. اما گاهی تاج روی آن ممکن است بشکند، نیاز به ترمیم داشته باشد یا در نهایت تعویض شوند.

اگر مشکلی در پست وجود داشته باشد، احتمالاً در ابتدا اتفاق می‌افتد و می‌توان آن را با جراحی یا درمان‌های بیشتر دهان برای تحریک استخوان‌سازی برطرف کرد.

هنگامی‌که پست یا پایه به بافت فک متصل می‌شود، معمولاً یک اتصال دائمی‌است. فقط تصادفات و تروما می‌تواند باعث جدا شدن آن شود. تا زمانی که از ایمپلنت مراقبت می‌کنید، فقط باید در صورت آسیب جزئی، تاج بالای آن ترمیم یا تعویض شود. روکش‌ها، رایج ترین ترمیم در روی اباتمنت هستند که معمولاً هر ۱۵ تا ۲۰ سال یکبار باید تعویض شوند.

گزینه‌های دیگر برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، مانند پروتزهای جزئی و بریج، طول عمر ۳ سال تا ۱۰ سال دارند.

ایمپلنت‌های دندانی حتی برای بیمارانی که در نهایت مجبور به تعویض بخشی از ایمپلنت هستند، از همه روش‌ها بیشتر دوام خواهند آورد.

ممکن است در هر روش دندانپزشکی، از جمله ایمپلنت دندان، شکست وجود داشته باشد. با این حال، اکثر عوارض در چند هفته اول پس از نصب اولیه رخ می‌دهد. زمانی که این دوره اولیه ادغام استخوانی به سلامت سپری شود، میزان موفقیت به ۹۸ درصد می‌رسد. حتی با در نظر گرفتن میزان عدم بقای اولیه، میزان موفقیت کلی برای ایمپلنت‌های دندانی از ۹۳٪ تا ۹۸٪ متغیر است.

در حالی که اکثر بیمارانی که ایمپلنت دندانی را انتخاب می‌کنند برای یک عمر بدون هیچ عارضه‌ای از آن لذت می‌برند، اما هر ایمپلنتی نمی‌تواند برای همیشه دوام بیاورد. بهترین دکتر را انتخاب کنید تا با مهارت برای شما ایمپلنت را انجام دهند و از همه مهمتر بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.

چه چیزی باعث شکست ایمپلنت می‌شود؟

چند عامل وجود دارد که احتمال شکست ایمپلنت دندان را افزایش می‌دهد. این عوامل عبارتند از:

• از بین رفتن بافت استخوانی در فک، زمانی اتفاق می‌افتد که یک دندان برای مدت طولانی از بین رفته و بافت فک به طور طبیعی به عقب کشیده شود.
• عدم رعایت مراقبت‌های معمول از دندان مانند مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن روزانه پس از کاشت ایمپلنت منجر به شکست ایمپلنت می‌شود.
• دندان قروچه را می‌توان با محافظ‌های شب که به دقت تعبیه شده کاهش داد تا از آسیب به ایمپلنت جلوگیری شود.
• سیگار کشیدن و حتی استفاده از سیگار‌های الکتریکی باعث شکست در ایمپلنت می‌شود.
• بسیاری از داروهای رایج مانند رقیق کننده‌های خون یا سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی در عدم موفقیت ایمپلنت تاثیر دارد.
• شرایط پزشکی زمینه ای مانند دیابت، بیماری قلبی، پوکی استخوان یا ضعف سیستم ایمنی در عدم موفقیت تاثیر می‌گذارد. 

در صورت عدم موفقیت ایمپلنت چه کاری باید انجام داد؟

معمولا نیازی به صرف نظر از کاشت ایمپلنت دندان به دلیل شکست نیست. در بسیاری از موارد، ما به سادگی نیاز به تعویض ایمپلنت یا فقط قسمتی داریم که آسیب دیده است. اگر پایه نتواند به استخوان بچسبد، پیوند استخوان برای ایجاد فضای بیشتر برای استئو اینتگراسیون انجام می‌شود.

اما اگر باز هم مشکوک هستید که ایمپلنت جدید موفق نشود بهتر است به جای آن بریج یا پروتز استفاده کنید. اگر متوجه مشکل در ایمپلنت شده اید اما هنوز شکست نخورده است، شانس خوبی وجود دارد که بتوانیم مشکل را درمان و از شکست جلوگیری کنیم.

تمیز کردن کامل اطراف ایمپلنت و یک دوره آنتی بیوتیک ممکن است تمام چیزی باشد که برای حفظ ایمپلنت لازم باشد. این امر وضعیتی به نام پری ایمپلنت را که اغلب طول عمر ایمپلنت را تهدید می‌کند برطرف می‌کند. 

اگر فقط به روکش یا تاج آسیب وارد شود، دندانپزشکان با ساخت یک دندان سفارشی جدید و جایگزینی دندان قدیمی‌به آسانی مشکل را برطرف می‌کنند. 

مزایای ایمپلنت در مقابل پروتز و بریج

ایمپلنت‌ها مزایای زیادی نسبت به بریج و پروتز دارند. اول اینکه ایمپلنت‌های دندانی در بیشتر موارد از هر دو گزینه ترمیم متحرک دندان دوام بیشتری دارند. اگر مشکلاتی در بافت فک نداشته باشید که ممکن است مانع از ادغام استخوانی مناسب پایه تیتانیوم شود، ایمپلنت‌های دندانی از ۱۰ سال تا یک عمر دوام خواهند آورد. 

پروتزها معمولاً بین ۳ تا ۱۵ سال بسته به اینکه کامل یا جزئی باشند، دوام می‌آورند. بریج‌ها طول عمر کمتری دارند و بین ۳ تا ۸ سال دوام می‌آورند و در بیشتر موارد نیاز به تعمیر یا تعویض دارند.

پروتز و بریج نمی‌توانند به اندازه ایمپلنت دوام بیاورند زیرا مانند دندان‌های اصلی شما به فک متصل نیستند. این یعنی، نیروی جویدن به طور مستقیم به ترمیم اعمال می‌شود.

پروتزها دچار ساییدگی و شکستگی می‌شوند و توانایی خود را برای قرار گرفتن محکم روی بافت لثه از دست می‌دهند. بریج‌ها اگر به طور معمول تعویض نشوند به دندان‌های اطراف آسیب می‌رسانند زیرا به عنوان لنگر از آنها استفاده شده است.

تغییر در ظاهر به دلیل کوچک شدن بافت فک و مشکلات احتمالی در صحبت کردن یا جویدن غذا از جمله معایب دیگری است که در انتخاب دندان مصنوعی (پروتز) و بریج باید به آن توجه داشته باشید. ایمپلنت دندان به شما این امکان را می‌دهد که از همه این مشکلات به طور همزمان جلوگیری کنید.

طول عمر ایمپلنت دندان تحت تأثیر چه مواردی است؟

برای آنکه عمر ایمپلنت دندان زیاد شود باید یک سری موارد را رعایت کنید. در ادامه با برخی از آنها آشنا می‌شویم. 

غذاهایی که می‌خورید

غذاهایی که می‌توانند به دندان‌های معمولی آسیب برسانند به تاج دندان ایمپلنت شده نیز آسیب می‌رسانند. غذاهای سفت مانند آب نبات، آجیل، یخ و همچنین غذاهای جویدنی مانند کارامل، استیک سفت و خرما به دندان‌ها آسیب می‌رسانند. غذاها و نوشیدنی‌های شیرین باعث رشد پلاک و باکتری‌های مضر می‌شوند که تاج‌های شما را از بین می‌برند.

این بدان معنا نیست که شما هرگز نمی‌توانید این غذاها را بخورید، فقط باید به میزان مصرف آنها توجه داشته باشید. این موضوع در مورد دندان‌های معمولی نیز صدق می‌کند.

رعایت بهداشت دهان و دندان

مسواک زدن دندان‌ها و نخ دندان کشیدن دو بار در روز به حفظ وضعیت مناسب تاج دندان کمک می‌کند. هنگام مسواک زدن باید به نواحی اطراف خود تاج‌ها توجه کنید.

موقعیت ایمپلنت‌های دندانی

اگر ایمپلنت دندانی با نیروی بایت بیش از حد بارگذاری شود (دندان‌های زیادی از دست رفته باشند)، سریع‌تر خراب می‌شود.

دندان قروچه و ناخن جویدن

اگر دندان‌ قروچه می‌کنید، روکش‌های دندان شما سریع‌تر فرسوده می‌شوند. برای محافظت از تاج‌های ایمپلنت خود در برابر سایش بیش از حد، یک محافظ دهان بخرید. همچنین جویدن ناخن می‌تواند در نهایت به دندان‌ها آسیب برساند و راهی عالی برای ورود میکروب‌ها به دهان شما باشد.

مشروبات الکلی و سیگار کشیدن

مصرف زیاد مشروبات الکلی یا سیگار کشیدن نیز می‌تواند باعث رشد باکتری‌های خاصی در دهان شود که می‌توانند تاج و لثه‌های شما را بخورند و باعث ایجاد مشکلاتی برای اتصال ایمپلنت به استخوان شوند.

چرا ایمپلنت‌های دندانی بادوام هستند؟

تیتانیوم با توجه به وزن کمی‌که دارد استحکام فوق‌العاده بالایی دارد و دچار خوردگی نمی‌شود. استحکام و دوام تیتانیوم آن را به ماده‌ای مؤثر برای نگهدارنده دندان‌ها، بریج‌ها و پروتزها تبدیل کرده است.

میزان موفقیت ایمپلنت به چه مواردی بستگی دارد؟

برای آنکه ایمپلنت به درستی در جای خود قرار بگیرد و طول عمر بالایی داشته باشد عوامل متعددی دخیل هستند. برخی از این موارد را با هم بررسی می‌کنیم. 

ایمپلنت کردن با فاصله کم بعد از کشیدن دندان

چه به دنبال جایگزینی دندان از دست رفته در اثر پوسیدگی، ضربه یا آسیب باشید، چه نیاز به جایگزینی دندانی دارید که از کار افتاده است، بسیار مهم است که سریع عمل کرده و دست به کار شوید. 

همراه با دندان از دست رفته، از دست دادن استخوان نیز رخ می‌دهد. بدن استخوانی را که زمانی از دندان از دست رفته حمایت می‌کرد جذب می‌کند زیرا فکر می‌کند دیگر آن را لازم ندارد. در نتیجه، آن ناحیه از استخوان فک شروع به نازک شدن می‌کند. با گذشت زمان، فک تغییر شکل می‌دهد و باعث افتادگی ساختار صورت شده و فرد را مسن‌تر از سن واقعی خود نشان می‌دهد.

برای موفقیت ایمپلنت بسیار مهم است که پایه‌های ایمپلنت تیتانیومی‌در استخوان متراکم و سالم قرار داده شوند تا پشتیبانی لازم برای عملکرد آنها را درست مانند دندان‌های طبیعی فراهم کنند. 

اما این بدان معنا نیست که اگر مدت‌هاست دندان خود را از دست داده اید دیگر نمی‌توانید ایمپلنت کنید. بلکه باید هزینه و زمان بیشتری صرف کنید تا پیوند استخوان برای شما انجام شود. پس از بهبودی در پیوند استخوان و استفاده از پودر استخوان روی فک می‌توانید کاشت ایمپلنت دندان انجام دهید.

سلامت دهان و دندان

بیماری پریودنتال (لثه) می‌تواند تاثیر مخربی بر موفقیت ایمپلنت دندان داشته باشد. در تحقیقی میزان ماندگاری بین ایمپلنت‌های دندانی و دندان‌های طبیعی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن پریودنتال طی ده سال انجام گرفته است. نتایج نشان داد که ایمپلنت‌های دندانی ده برابر بیشتر از دندان‌های طبیعی به دلیل بیماری پریودنتال از بین می‌روند.

مانند دندان‌های طبیعی، ایمپلنت‌های دندانی نیز در برابر اثرات باکتری‌ها آسیب پذیر هستند. بنابراین بیماران با سابقه بیماری پریودنتال در مقایسه با افراد دارای لثه سالم با خطر بیشتری برای شکست ایمپلنت روبرو هستند. این به معنای حذف انجام ایمپلنت‌های دندانی نیست. در عوض، دندانپزشک باید قبل از اقدام به عمل ایمپلنت دندان، بیماری را درمان کرده و سلامت دهان شما را بازگرداند.

در حالی که ایمپلنت‌های دندانی فقط باید در دهانی عاری از بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان قرار داده شوند، بیماران باید استاندارد بالایی از بهداشت دهان و دندان را در طول پروسه ایمپلنت دندان و در نهایت برای همیشه حفظ کنند. بنابراین، همانطور که می‌بینید، سلامت دهان و دندان برای موفقیت کاشت بسیار مهم است.